Hayata Özgü

Yazmak bir dışa vurum benim için; kimi zaman kendimi kimi zaman dolaylı-dolaysız yansımaları. 

İşte ben de buradayım, bloglananlar kervanındayım...


28.06.2009

Geldi mi üst üste gelir

Geldi mi üst üste geliyor. Kırk çarşamba bir araya geliyor, tabir-i caizse… Nefes almaya hali kalmıyor insanın. Hepsi birden geliyor. Durmak bilmeden.

Ödevler üst üsteyken, sınavlar yığılıyor peşi sıra. Tam bitti derken, sonuçları bekleniyor. Haydi, iş arayalım şimdi, bir ucundan başlayalım hayata.

Orayı ara, burayı ara. CV gönder, cevap bekle. Bitmiyor, bitmiyor...
Daha yeni başladı her şey. Ne de çabuk yoruldun?

Aile ilgi istiyor, sorumluluklar artıyor gün geçtikçe. Çok şükür yalnız değilsin bu hayatta. Bu kalabalık da bazen üst üste geliyor. Herkes bir ucundan tutmuş, kendine çekiyor. Ben olmasam duracak sanki işler. Zaten tüm işler üst üste geliyor.

Yetmezmiş gibi yolculuklar görünüyor. Falda değil, hemen yarın sabaha. Bu yazı yayınlandığında, ben Ankara’da olacağım. Üst üste gelmiş bambaşka çarşambalarla baş ediyor olacağım. Bir düğünde gelinle damadı kutlarken, aklımda döndüğümde yapacaklarımı düşünüyor olacağım belki de.

Bir geldi mi durmuyor ki zaten. Hep birden geliyor. Hasret orduları da kapıda, en güçsüz askeri özlemek… Maşuk da yolcu, başka yöne... Kalbin bi yanı zaten buruk. Yol bitmez geliyor işte o zaman. Dayanmak mecbur, sabretmek mecbur…

Daha da gelecekler var bekleyen, yazmaya takatimin kalmadığı. Bekliyorum hepsini bir bir, onlar hep bir gelse de…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder