Hayata Özgü

Yazmak bir dışa vurum benim için; kimi zaman kendimi kimi zaman dolaylı-dolaysız yansımaları. 

İşte ben de buradayım, bloglananlar kervanındayım...


8.01.2010

Sevdiğim şiirlere


Şiir yazmak gelir bazen içimden, Cemal Süreya gibi. Okurum bir kaç dizesini, vazgeçerim. Karalasam da birkaç satır, bilirim olmaz onunkiler gibi. Sonra "Kızım daha 100 fırın ekmek yemen lazım." derim kendime. Sen kimsin ki, onun gibi şiir yazacaksın.


Zaman geçer, şiir yazmak gelir içimden. Özdemir Asaf gibi. Kelimeleri yoğurmak ister canım. Anlamları karıştırmak... Belki kafa karıştırmak... Oysa bir tek dizesini okumak kırar tüm hevesimi: "Gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu.". "Hadi oradan, sen de!" savurur dilim, şiir ne kelime!?

Zaman olur, bir isme şiir yazmak isterim. En güzelini yazmıştır oysa Attila İlhan: "Aysel git başımdan!". Yine okur yine sevinirim, üzülürken yazamadığım şiirlere...

Bir tek mısra yazamam, dörtlükler şöyle dursun. Okuduklarım yanında benim ki deli cesareti. Hep eksik, hep yarım... Cümleleri tamamlayamam. İçim-dışım şiir olsa kaç yazar. Ben şair olamam!

3 yorum:

  1. Şiir olmasa da şairane bir yazı olmuş. Beğendim.

    YanıtlaSil
  2. Yazarsın yazarsın. Hele bi nisan gelsin. Kitap bile çıkarırsın :)

    YanıtlaSil