Hayata Özgü

Yazmak bir dışa vurum benim için; kimi zaman kendimi kimi zaman dolaylı-dolaysız yansımaları. 

İşte ben de buradayım, bloglananlar kervanındayım...


2.03.2011

Unutulan 3 yıl

Farkettim ki insanoğlu aslında hayatının en önemli dönemi olan 0-3 yaş arasını hatırlamıyor. Oysa  bu yaşlar en masum olduğumuz ve en çok şeyi hiç birşey bilmeden öğrendiğimiz yaşlar.

Yeni doğmuş bir bebeği elinize aldığınıza ne hissedersiniz? Sevgi, koruma, saflık... Peki ya o bebek ne hisseder? Bunu bilebilir miyiz? Hiç birimiz bir doktor, bir hemşire hatta ve hatta annemiz bizi ilk kucağına aldığında ne hissettiğimizi hatırlamıyoruz. İlk ağladığımızda ne hissedip ağladığımızı da hatırlamıyoruz. İlk açlığı nasıl hissettiğimizi, ilk gülücüğü nasıl öğrendiğimizi... İlk kez uyuyup ilk kez uyandığımızda farkettiklerimizi bilmiyoruz.

Oysa şimdi dünyayı geziyoruz, kitaplar okuyoruz, dersler alıyoruz, beceriler kazanıyoruz. Bütün bunlara rağmen halen o bebek halimizi bilemiyoruz.

Kimbilir çocuk sahibi olma içgüdümüz bundan kaynaklanıyordur belki de. Yeni doğanda kendimizi bulmaya çalışmaktır. Onun savunmasızlığında kedini savunmaktır.

Şimdi bir fırsatım olsa mesela bu 3 yılı hatırlamak için. Doğduğum günden 3 yaşıma gelene dek her günümü hatırlasam. Bu muhteşem bir şey olurdu sanıyorum. Annemim çaresizliğini bilsem, benim saflığımı görsem... Babamın korkularını, ablamın merakını anlasam... Bugün çok daha başka bir insan olurdum eminin. Bugün başka bir dünya olurdu.

2 yorum:

  1. bir tek orhan veli hatirliyor. 1 yasinda kurbagadan korktum diye baslar bir siiri :))bende boyle bir yazi yazmistim cook oncelerde, eski bir blogda :)

    YanıtlaSil
  2. keşke 1 yaşında olsak da kurbağadan korksak :)

    YanıtlaSil